BAK
Het is een contradictie: een centrum voor actuele kunst in een rijksmonument in het historisch centrum van Utrecht. Een breed spectrum aan hedendaagse kunstvormen waaronder multimedia en performances krijgen een solide verankering in een klassiek gebouw. Het is de vraag wat de relatie van architectuur tot bovengenoemde kunstvormen is? Want in plaats van een passieve tentoonstellingsruimte zal
BAK (www.bak-utrecht.nl) gaan functioneren als een katalysator waar de productie van nieuw werk wordt gestimuleerd, actuele kunst wordt gepresenteerd, onderzocht en geanalyseerd. Het gebouw is de facilitaire ondersteuning van de projecten van BAK en neemt ten opzichte van die projecten een terughoudende positie in. Om de contradictie tussen actueel en historie afleesbaar te maken en de verhouding tussen architectuur en kunst in beeld te brengen is twee meter achter de monumentale gevel een object geplaatst dat naast concrete oplossingen ook illusies schept. Een object dat de overgang tussen oud en nieuw articuleert en het centrum voor actuele kunst representeert. De Lange Nieuwstraat 4 is een voormalige muziekschool, een gebouw dat vele malen is verbouwd en aangepast, achter de formele gevel is een labyrintische verzameling ruimtes ontstaan die op een pragmatische manier moeten worden herordend en ontsloten. De introductie van een 8 ½ meter hoog architectonisch object vlak achter de historische gevel organiseert in één gebaar het hele gebouw en vormt een nieuwe hedendaagse façade waarin ontbrekende facilitaire functies zijn opgenomen. Trappen, toiletten, balie, pantry, bibliotheek en bergruimte zijn geïntegreerd in het object van verzinkt staal en wit gelakt mdf. De verdiepingsvloer tussen het object en de gevel wordt uitgevoerd in glas zodat de smalle ruimte van vloer tot dak over de volledige hoogte te ervaren is en de confrontatie tussen de historische gevel en de hedendaagse interventie manifest wordt. Een half transparant scherm opgebouwd uit geperforeerde stalen traptreden verhult twee steektrappen die bezoekers naar de verdiepingen van het centrum leidt. Met behulp van in het scherm geïntegreerde TL armaturen wordt het object verlicht en transformeert het object 's avonds in een meters hoge lichtreclame en benadrukt het nieuwe gezicht van BAK achter de antieke façade uit 1643. De achterwand van het object is een massieve kastenwand waarin apparatuur en materiaal ten behoeve van tentoonstellingen wordt opgeborgen. Aan de zijde van de tentoonstellingsruimte is de wand glad afgewerkt voor projecties en presentaties.